Vrijdag 2 augustus was ons ventje alweer 1 jaar ! en wat is de tijd toch snel gegaan! ik had de dag zelf continue flashbacks naar de dag dat hij geboren werd..
we zijn heerlijk vroeg naar het zwembad gegaan wat vind hij dat geweldig! het was toen zo warm dus lekker een afkoeling! en als avond eten hebben wij zijn lievelings eten gegeten. Die dag erop moesten we vroeg naar mijn zus waar wij de winnie de poeh taart gingen maken. dit heeft de hele ochtend en middag geduurt (2 lagen)
In de avond kregen wij nog vrienden opbezoek die langs kwamen voor zijn verjaardag.
En zondag was het zover zijn allereerste feestje!! het was erg druk maar super gezellig. en Michel heeft zich prima vermaakt, en geloof het of niet zijn eigen stuk taart opeten viel me reuze mee (De rotzooi he) haha het was hellemaal geslaagd met zijn winnie de poeh als thema (Vlaggetjes tafelkleed balonen etc) we hadden ook super weer! dus dat was erg fijn!
Maaaar...
toen werd ik de volgende dag gebeld
Of ik wou langs komen voor een sollicitatie gesprek!! (Ik had al een hele tijd gessoliciteerd en was tot me schrik uitgenodigd)
Woensdag het gesprek gehad en ze waren duidelijk naar iemand opzoek die ook kon komen als iemand ziek was dus altijd beschikbaar zou zijn..
nou dat ben ik niet heb een kleine en kan dat niet altijd.. ze zouden me de einde van de dag bellen.. En toen ging de tellefoon U bent aangenomen kunt u vrijdag beginnen?
woow dat had ik niet verwacht ! en eenmaal opgehangen voelde ik me zo rot!! zo erg! ik wou niet meer!! ik werd zo bang ! ik wou Michel niet achterlaten zovaak en voelde me zo eenzaam! en ik was bang dat ik iets van hem mis, en hem ga missen.. en hij mij.. en iets gebeurd waar ik niet bij ben.. ik ben een jaar lang altijd bij hem geweest (op een paar uurtjes na) Ik heb me echt beroerd om gevoeld en moest zo huilen!! dat heb ik nooit!!
ik wou ook zo graag 5 halve dagen werken liefst de ochtenden zodat ik de middag met hem samen had! Hellaas is het werk vinden niet zo makkelijk tegenwoordig meer..
Nou gister met tegenzin erheen gegaan, maar wel leuk gehad had wel veel afleiding dus dat scheelde alleen in de middag (werk in een winkel van 9 tot 6) begon ik hem wel erg te missen.. Mijn ouders gingen vandaag oppassen en kwamen met hem de winkel in, en hij hield me zo stevig vast en begon te huilen toen ze wegliepen..
Oke ik vond het erger dat hij langskwam want ik voelde me weer zo rot.. Daarna vertelde me ouders wel dat het gauw ophield en daarna super lief was geweest, maar was meer me eigen gevoel alsof ik hem in de steek zou laten..
Maandag moet ik weer werken gelukkig maar 6 uurtjes dan! Ik ben ook denk ik bang dat we uit elkaar groeien... ik weet het niet..
het zal uiteindelijk wel makkelijker worden.. hoop ik.. en ik heb het tot nu toe wel naar me zin op het werk.. ben alleen bang dat het straks onderling niet leuk zal zijn.. maar het is altijd afwachten..
reacties (0)